Kraków: Bazylika Mariacka

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Położony przy wschodnim narożniku Rynku Głównego. Najstarszy romański - powstał w 1 połowie XIII w. Obecny gotycki kościół ukształtował się w XIV w.; w 1 połowie XV w. dobudowano boczne kaplice.

Bazylikę wieńczą dwie wieże; wyższa z gotyckim hełmem z barokową koroną. Pełniła funkcję strażnicy miejskiej i z niej rozlega się co godzinę hejnał mariacki - muzyczny symbol Krakowa.

W oknach prezbiterium zachowały się unikatowe witraże z XIV w.

Wnętrze kościoła zdobi polichromia wykonana m.in. przez Józefa Mehoffera i Stanisława Wyspiańskiego, według projektu Jana Matejki. W okazałych stallach z XVII wieku - rzeźbione sceny z Nowego Testamentu w zapleckach. Radzieckie i ławnicze rodziny Fogelwederów oraz syndykowskie. Bogato zdobione ołtarze, głównie barokowe, stoją w nawie i kaplicach bocznych. Wypełniają je cenne obrazy m.in. Giovanni Pittoniego, Szymona Czechowicza, Dominika Estreichera. Obok kamiennego krucyfiksu Stwosza znajduje się wytworne renesansowe cyborium Jana Marii Padovana.

Wśród licznych pomników i epitafiów krakowskich mieszczan wyróżniają się: brązowe płyty Salomonów i Bonerów (XVI w.) oraz manierystyczne nagrobki Montelupich i Cellarich.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Kraków: ołtarz Wita Stwosza w Bazylice Mariackiej
• Kraków: legenda o wieżach kościoła Mariackiego