«powrót

Kraków: katedra na Wawelu

Katedra pw. św. Wacława i św. Stanisława na Wawelu uważana jest za najcenniejszy obiekt sakralny w Polsce. To nie tylko wspaniały zabytek, ale też miejsce o szczególnym znaczeniu dla tożsamości polskiego narodu.

Najstarszy kościół katedralny wzniesiono zapewne na początku XI w., po ustanowieniu biskupstwa krakowskiego w 1000 r. Obecnie zachowana świątynia powstawała w 1. poł. XIV w. dzięki fundacjom Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego. Kościół poświęcono w 1364 r.

W centrum tej trójnawowowej bazyliki znajduje się konfesja, w której mieści się srebrny relikwiarz św. Stanisława Biskupa i Męczennika (1030-1079), głównego – obok św. Wojciecha (956-997) – patrona Polski. Konfesja traktowana jest jako Ołtarz Ojczyzny. Tutaj dziękowano za triumfy Polaków, składano trofea wojenne, m.in. sztandary krzyżackie zdobyte po bitwach z Krzyżakami pod Grunwaldem w 1410 r. i chorągiew turecką spod Wiednia z 1683.

Przez ponad 400 lat katedra pełniła funkcję kościoła monarszego. W latach 1320-1734 była miejscem koronacji, królewskich ślubów i pogrzebów. Spoczywa tu większość polskich królów. W katedrze znajduje się też sarkofag i relikwiarz św. królowej Jadwigi (1374-1399), kanonizowanej w 1997 r. przez papieża Jana Pawła II.

W podziemiach katedry znajdują się groby bohaterów narodowych i wieszczów, m.in. Tadeusza Kościuszki, Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego.

Krypta św. Leonarda pod nawą główną katedry to jedno z najpiękniejszych wnętrz romańskich w Polsce. Tam właśnie swoją pierwszą Mszę św. odprawił 1 listopada 1946 r. młody ksiądz Karol Wojtyła.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także: