Kraków: kościół św. Bernarda ze Sieny i klasztor bernardynów

Położony przy ul. Bernardyńskiej. Pierwotny kościół był drewnianą budowlą wzniesioną w 1453 r. z fundacji kardynała Zbigniewa Oleśnickiego dla konwentu zreformowanej gałęzi franciszkanów , zwanej bernardynami.

W 2 połowie XV w. powstał murowany obiekt, zniszczony przez najazd szwedzki w 1655 r. Obecny barokowy kościół pochodzi z lat 1659-76; zbudowany został według projektu architekta Krzysztofa Mieroszewskiego.

Jest to bazylika trójnawowa z transeptem i kopułą, z dwuwieżową fasadą. Wnętrze pokrywa stiukowa dekoracja geometryczna (1659-80). Ołtarz główny i cztery ołtarze boczne przy filarach są przykładem późnobarokowej snycerki.

W kościele znajdują się obrazy Franciszka Lekszyckiego, zakonnika bernardyna, który przyswoił polskiej sztuce kompozycje Rubensa oraz van Dycka. Są to obrazy ołtarzowe powstałe w latach 1659-64: Ostatnia wieczerza i Matka Boża Śnieżna, monumentalne Ukrzyżowanie i Upadek pod krzyżem, Św. Antoni Padewski.

W kaplicy św. Anny - rzeźba Św. Anna Samotrzeć z warsztatu Wita Stwosza, a obok obraz Taniec śmierci. Po północnej stronie prezbiterium znajduje się kaplica bł. Szymona z Lipnicy z marmurowym ołtarzem-mauzoleum. Przechowuje się tutaj relikwie błogosławionego. Obrazy w kaplicy i witraż Józefa Mehoffera przedstawiają sceny z jego życia.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.