Kraków: kościół św. Barbary

Położony przy placu Mariackim. Wybudowany w 2 połowie XIV w. jako kaplica cmentarna, przebudowany w latach 1680-87. Obok wejścia zwraca uwagę arkadowa kaplica cmentarna, zwana Ogrójcem (1488-1518), ozdobiona bogatą rzeźbą architektoniczną.

Znajduje się tutaj pełnoplastyczna grupa Modlitwa w Ogrojcu, wykonana w kręgu artystów związanych z Witem Stwoszem i późnogotycka polichromia Pojmanie Chrystusa (pocz. XVI w.).

W ścianę kościoła wmurowane są epitafia, m.in. renesansowe znanego aptekarza Jerzego Pipana (zm. 1566) i jego żony Anny (zm. 1541). ystrój wnętrza kościoła pochodzi z lat 1760-67.

Sklepienie pokrywa polichromia Piotra Molitora z 1765 r., uzupełniona dekoracją stiukową.

W ołtarzu głównym - gotycki krucyfiks z około 1420 r. oraz barokowe rzeźby Matki Boskiej Bolesnej, św. Jana Ewangelisty i św. Marii Magdaleny, dzieło Dawida Heela (1721). Widoczna w nawie kamienna rzeźba Pieta z około 1410 r. przypisywana jest Mistrzowi Pięknych Madonn. W ołtarzach bocznych i na ścianach znajdują się obrazy Tomasza Dolabelli, a po lewej stronie od wejścia, uważany za cudowny, obraz Matki Boskiej Jurowickiej z Jurowic na Polesiu.

Od 1583 roku (z przerwą w latach 1773-1874) gospodarzami świątyni są jezuici .

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.