Kraków: kościół św. Floriana

Położony przy placu Matejki. W 1185 r. książę Kazimierz Sprawiedliwy i biskup krakowski Gedko sprowadzili do Krakowa relikwie św. Floriana i ufundowali kościół. Budowla spłonęła w 1655 r., podczas najazdu szwedzkiego.

W 1684 r. ukończono odbudowę kościoła. Po zniszczeniach w 1755 i 1768 r. powstała nowa fasada kościoła z fundacji księdza Antoniego Krzanowskiego. W centrum fasady umieszczono rzeźbę św. Floriana wykonaną przez śląskiego artystę F. J. Mangoldta. W 1836 r. wieże nakryto nowymi hełmami.

W latach 1902-1904 przebudowano fasadę według projektu Józefa Kryłowskiego, między innymi podwyższono wieże o jedną kondygnację, dano nowe hełmy, podwyższono kruchtę. Do naw bocznych dobudowane kaplice.

Wnętrze kościoła ozdobiono w 1907 r. neorokokową stiukową dekoracją. W ołtarzu głównym znajduje się cenny obraz przedstawiający św. Floriana, namalowany w 1686 r. przez Jana Tricjusza, nadwornego artystę króla Jana III Sobieskiego.

W kaplicy bocznej zwraca uwagę późnogotycki ołtarz św. Jana Chrzciciela, a w kaplicy św. Jana Kantego obraz tego świętego namalowany przez Tadeusza Kuntze Konicza i chorągiew kanonizacyjna. Kościołem opiekowali się do 1578 r. królowie polscy, a później Akademia Krakowska. Tutaj rozpoczynała się tzw. Droga Królewska, trasa uroczystych wjazdów i pogrzebów monarszych, wiodąca na Wawel.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Kraków: legenda o chrzcie mistrza Twardowskiego
• Kraków: legenda o cudzie z dzbankiem
• Kraków: legenda o kościele św. Floriana