Kraków: synagoga Poppera

Zbudowana została w 1620 r. jako prywatna fundacja Wolfa Poppera (Bociana), jednego z najbogatszych kupców i finansistów żydowskich w ówczesnym Krakowie. Ze względu na jej niewielkie rozmiary, potocznie nazywano ją Małą.

W międzywojennych przewodnikach opisane są drzwi szafy ołtarzowej z dębowego drewna, płaskorzeźbione i polichromowane z postaciami lwa, orła, jelenia i lamparta, symbolizujących zdolności i siły człowieka, dążącego ku Bogu i Jego doskonałości. Znajdują się one obecnie w zbiorach Muzeum Wolfsonów w Jerozolimie.

Wspomniana jest także współczesna dekoracja malarska ścian i sklepienia bożnicy, wykonana przez artystę malarza Schoenkera.

Całe wyposażenie bożnicy uległo zniszczeniu lub rozproszeniu w rezultacie zagłady Żydów krakowskich w czasie II wojny światowej.

Po zakończeniu wojny obiekt nie pełnił już funkcji kultowej.

W pomieszczeniach dawnych galerii dla kobiet mieszkali przez kilka lat Żydzi przybyli do Krakowa z ZSRR. Z dawnej bożnicy pozostał jedynie jej korpus z salą mężczyzn i pomieszczeniami dla kobiet w części północnej.

W 1965 r. został on wyremontowany i adaptowany na pracownię plastyczną Domu Kultury. Taką funkcję pełni do dzisiaj.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.