Frombork: katedra Wniebowzięcia NMP i św. Andrzeja

Jest to jedna z największych budowli sakralnych Europy środkowej - ma 90 m. długości oraz 16,5 m. szerokości.

Powstała w latach 1329-1388 z inicjatywy biskupów warmińskich. Autorem ostatecznego kształtu budowli był Liphardus de Daddeln, który zakończył prace nad wspaniałą fasadą zachodnią świątyni w ostatnich latach budowy.

W wiekach późniejszych katedrę wykończono, dodając kaplice, zespół szesnastu ołtarzy bocznych oraz inne elementy wystroju wnętrza.

Szczególnie bogato prezentuje się barokowe wyposażenie świątyni – marmurowy ołtarz główny Franciszka Placidiego, późnobarokowe stalle w prezbiterium oraz prospekt organowy z lat 1683-1684.

Z zewnątrz jednak, nie licząc barokowej dobudowy - kaplicy biskupa Szembeka, budowla zachowała pierwotną gotycką formę. Szczególnie wartościowe są bardzo dobrze zachowane gotyckie detale, m.in. portal ozdobiony figurami postaci biblijnych, lwów i bazyliszków.

Katedra nigdy nie była zburzona, jako jedyna na terytorium Prus bez uszczerbku przetrwała okres Reformacji. Przez stulecia była nazywana „jedyną polską katedrą nad morzem”.

W jej wnętrzu pochowano słynnego astronoma Mikołaja Kopernika.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Frombork: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej