«powrót

benedyktyni

Benedyktyni są jednym z najstarszych zakonów chrześcijańskich, jego początki sięgają VI w. Odegrali olbrzymią rolę w chrystianizacji Europy Zachodniej, od XI w. chrystianizowali również Polskę, ich założyciel św. Benedykt został w 1964 r. ogłoszony patronem Starego Kontynentu.

Duchowość benedyktynów wywodzi się z najwcześniejszych przejawów życia konsekrowanego w Kościele, jej cechą naczelną jest „bycie z Bogiem”, do którego mnisi dążą przez metanoię, czyli codzienne nawracanie się.

Benedyktyni w swych ślubach zobowiązują się do przyjęcia monastycznego stylu życia, posłuszeństwa zgodnego z regułą i stałości miejsca. Cechą charakterystyczną benedyktyńskich ślubów monastycznych jest związanie się każdego mnicha z konkretną wspólnotą.

Na świecie jest prawie 8000 benedyktynów, w tym ok. 63 Polaków. Praca stanowi istotny element życia benedyktyńskiego. Najważniejszym jej przejawem jest praca w gospodarstwie klasztornym, stanowiąca naturalne źródło utrzymania klasztoru. W Polsce benedyktyni prowadzą parafie w Tyńcu oraz w Lubiniu , mają własne wydawnictwo, drukują również czasopismo „Cenobium”.

Polscy święci benedyktyni to: Wojciech , Bruno Bonifacy z Kwerfurtu , Andrzej Świerad i Benedykt, a także pierwsi męczennicy polscy: Benedykt, Jan, Mateusz, Izaak i Krystyn ; polscy błogosławieni: Radzim Gaudenty, Aaron – opat tyniecki i arcybiskup krakowski.

Pełna nazwa: Mnisi Reguły św. Benedykta (OSB).

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.