bł. Aniela Salawa

Aniela Salawa urodziła się w Sieprawiu w 1881 r. w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Mając 16 lat wyjechała do Krakowa, gdzie została służącą. Mimo głębokiej pobożności i gorliwego życia duchowego nie wstąpiła do zakonu. Zdecydowała, że pozostanie w świecie. Na ręce spowiednika złożyła ślub czystości. W 1900 r. wstąpiła do Stowarzyszenia Sług Katolickich im. św. Zyty i rozpoczęła pracę apostolską wśród krakowskich służących.

Modląc się najczęściej w bazylice św. Franciszka ojców franciszkanów poznawała ich duchowość. W 1912 r. wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka dla osób świeckich. Po wybuchu I wojny światowej pielęgnowała rannych w krakowskich szpitalach.

W 1916 r. Aniela została bez pracy. Musiała zamieszkać w szpitalu św. Zyty, a później w ubogiej suterynie. Ostatnie lata jej życia były pasmem cierpień, które ofiarowała jako wynagrodzenie za grzechy świata oraz „wielkiej sprawy, która według Bożej woli i dla Jego chwały będzie zrealizowana w Polsce i za pośrednictwem Polski w całym świecie”. Zmarła w 1922 r., miesiąc po złożeniu ofiary z życia. Papież Jan Paweł II beatyfikował ją w 1991 roku.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.