bł. Czesław

Błogosławiony Czesław urodził się około roku 1180 w Kamieniu Opolskim. Jako kapłan wstąpił do dominikanów . Habit otrzymał z rąk samego założyciela Zakonu, św. Dominika. W 1226 został przeorem wrocławskiego klasztoru. Według legendy, bł. Czesław uratował Wrocław od zniszczenia podczas jednego z najazdów tatarskich. Modlił się o ocalenie miasta wychodząc często na jego wały i zachęcając dzielnych obrońców do oporu. O roli bł. Czesława podczas oblężenia Wrocławia przez Tatarów wspomniał kronikarz Jan Długosz , opisując cud, jaki wymodlił dominikanin, a który wystraszył Tatarów.

Czesław zmarł 15 lipca 1242 roku we Wrocławiu. W Polsce jego wspomnienie przypada na dzień 20 lipca.

Polski przeor Abraham Bzowski, w początku XVII wieku napisał biografię Czesława. 18 października 1713 roku papież Klemens XI zatwierdził kult błogosławionego dla zakonu dominikanów i archidiecezji wrocławskiej, w 1753 roku Klemens XIII rozszerzył go na wszystkie polskie diecezje.

W roku 1963 papież Paweł VI oficjalnie uznał bł. Czesława za kolejnego patrona Wrocławia. W ikonografii bł. Czesław przedstawiony jest z ognistą kulą lub ognistym słupem nad głową.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.