bł. Jan Beyzym

(1850-1912)

Pochodził z rodziny ziemiańskiej zamieszkałej w Beyzymach Wielkich na Wołyniu. Jako 22-latek wstąpił do zakonu jezuitów i do 48. roku życia pracował w różnych placówkach w Polsce jako wychowawca, nauczyciel języka rosyjskiego i francuskiego, opiekun chorych.

W 1898 r. wyjechał na Madagaskar, gdzie otoczył opieką duchową i medyczną tubylców zarażonych trądem. Założył dla nich ośrodek, który był wówczas najnowocześniejszą taką placówką na świecie. Surowy, energiczny i prostolinijny zakonnik, który nie bał się żadnej pracy przy chorych, a sam prowadził niezwykle ascetyczne życie, szybko zyskał miłość Malgaszy.

Śmierć, po 13 latach ofiarnej pracy na Madagaskarze, udaremniła mu plany wyjazdu na Sachalin, gdzie chciał pomagać polskim zesłańcom zarażonym trądem.

wspomnienie 12 października

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.