Brochów: kościół św. Rocha i Jana Chrzciciela

Pierwsze informacje o kościele św. Rocha i Jana Chrzciciela w Brochowie pochodzą już z XII wieku. Inicjatorem budowy obecnej świątyni był natomiast wojski warszawski, Jan Brochowski w 1551 r.

Budowę zakończono dziesięć lat później, w roku 1561, o czym świadczy zachowany w zewnętrznej ścianie apsydy relikt.

Kościół ma rzadko spotykaną konstrukcję, wyjątkową nie tylko na terenie ówczesnego Mazowsza, ale i całej Rzeczpospolitej. Jest to kościół obronny. We wnętrzu znajduje się sklepienie, charakterystyczne dla tzw. grupy płocko-pułtuskiej - kolebkowe, bezlunetowe, rozciągnięte na długiej przestrzeni, dekorowane wykonywaną w wątku ceglanym siecią kasetonową.

Z zewnątrz świątynia uzyskała ciekawą, niemalże neoromańską formę. Prezbiterium zamknięte zostało apsydą, nad którą znajduje się wieża (rzadkie w owym czasie rozwiązanie na terenach Rzeczpospolitej, popularne zaś szczególnie w Lombardii, skąd zapewne pochodził architekt.)

Identyczne rozwiązania sklepienia w prezbiterium znaleźć można w kościele w Broku i Pułtusku.

Nie wiadomo, czy obwarowanie kościoła powstało wraz z nim, czy też dużo poźniej. W pierwszym przypadku byłby to jeden z najwcześniejszych zespołów bastionowych w Rzeczpospolitej.

W czasie I wojny światowej kościół został doszczętnie zniszczony i spalony. Po odbudowie kolejne zniszczenia przyniosła II wojna światowa, a zwłaszcza rozgrywająca się na pobliskich polach bitwa nad Bzurą.

Powojenna rekonstrukcja ma niestety wymiar bardzo prowizoryczny.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.