Bydgoszcz: kolegium jezuickie

Dawne Kolegium Jezuickie w Bydgoszczy powstało w 1638 r. z fundacji bpa Kaspra Działyńskiego. Sami jezuci pojawili się w mieście w 1617 r.

Ceglany, otynkowany budynek ma dwa piętra, częściowo jest podpiwniczony. Zbudowany został na rzucie wydłużonego prostokąta z dwoma ryzalitami i częścią skrzydła bocznego przy elewacji wschodniej. Elewacja od ulicy Jezuickiej klasycyzująca, z eklektyczną dekoracją sztukatorską z połowy XIX w. W części pomieszczeń znajdują się sklepienia kolebkowe i kolebkowo-krzyżowe.

Budynek został rozbudowany w latach 1697-1702 i po 1879 r. Po kasacie jezuitów w roku 1773 wprowadziło się do niego gimnazjum niemieckie. W czasie Księstwa Warszawskiego gmachy zajmowała Szkoła Główna Departamentowa.

Dawne kolegium jest jedynym ocalałym fragmentem kompleksu jezuickiego. Kościół i przylegający doń klasztor zburzyli Niemcy w 1940 r.

W ściany budynku wmurowane są tablice pamiątkowe: od strony północnej – 600-lecia Bydgoszczy (1946 r.), od strony wschodniej – rocznicy wyzwolenia miasta spod okupacji hitlerowskiej (1950 r.).

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.