Chełmża: katedra Świętej Trójcy

Historia katedry św. Trójcy w Chełmży (powiat toruński, diecezja toruńska) zaczyna się od dekretu pierwszego biskupa chełmińskiego, Heidenryka (dominikanina ) z 22 lipca 1251 r. Jej budowa trwała do połowy XIV stulecia.

Najstarsza wschodnia część kościoła nawiązuje do nadreńskich katedr romańskich. Elewację tej części wieńczą sterczyny na okazałym szczycie schodkowym. Do naroży transeptu przylegają dwie wieżyczki i korpus składający się z trzech naw. Gmach pokryty jest dwuspadowym dachem, zamkniętym od strony zachodniej dwuwiekową fasadą.

Od strony południowej do prezbiterium przylega barokowa zakrystia (kapitularz jest na piętrze). Północna nawa i fasada wsparte są o dwie neogotyckie kruchty.

W prezbiterium znajduje się barokowy ołtarz św. Trójcy (Giovanni Gisleni, ok. 1650 r.) ze św. Jerzym walczącym ze smokiem, św. Piotrem, św. Andrzejem, św. Wojciechem i św. Stanisławem biskupem.

Najcenniejszymi elementami wyposażenia są m.in. fragment płyty nagrobnej wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Siegfrieda von Feuchtwangenta (to on przeniósł stolicę z Wenecji do Malborka w 1309 r.), gotyckie rzeźby Złożenia do Grobu (początek XVI w.), późnorenesansowa ambona z 1604 roku z przedstawieniami Chrystusa Zbawiciela, św. ewangelistów i ojców Kościoła w transepcie, gotyckie siedziska dla celebransa i asysty.

Na wschodniej ścianie transeptu ołtarz Krzyża Świętego ze sceną Ukrzyżowania dłuta Jana Chrzciciela Giovanniego Cocchiego (1744 r.). W południowym – wykonany w czarnym marmurze ołtarz błogosławionej Juty. W świątyni znajduje się też epitafium i obraz bł. ks. Stefana Wincenta Frelichowskiego.

14 września 1966 r. w katedrze odbyły się uroczystości millenijne chrztu Polski pod przewodnictwem Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego .

Od 1869 r. w chełmińskiej katedrze działa najstarszy w Polsce chór mieszany „Św. Cecylia”.

Z katedrą wiążą się legendy o glinianym garnuszku i o podziemnych korytarzach

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.