Chodel: Obraz Matki Bożej Loretańskiej

Obraz Matki Bożej Loretańskiej przywieziony został w XVII w. z Włoch. Umieszczono go początkowo w kapliczce na bagnistym terenie koło Chodla, gdzie, jak głosiło podanie, chorążemu Maciejowskiemu miało się objawić w czasie modlitwy tajemnicze światło.

Na tym właśnie terenie powstała wioska Loret. Tereny te jeszcze w XVI w. zapisane zostały przez rodzinę Maciejowskich jezuitom . Wioska Loret stała się wkrótce miejscem licznych pielgrzymek.

Miejsce zyskało sławę sanktuarium maryjnego. Odnotowywano tu liczne uzdrowienia.

W 1656 r. pięcioletnia dziewczynka, niewidoma od urodzenia odzyskała wzrok po tym jak rodzice jej modlili się przed obrazem Matki Boskiej Loretańskiej. W 1670 miało miejsce cudowne uzdrowienie ze śmiertelnej choroby wikariusza chodelskiego, a w 1733 r. podobne uzdrowienie jednej ze szlachcianek. W 1746 r. z kolei dziedzic Skrzyńca, przyniesiony do świątyni na noszach, po dłuższej modlitwie i przyjęciu Eucharystii, wstał i zaczął chodzić.

W 1775 r. po kasacie zakonu jezuitów obraz przeniesiony został do kościoła parafialnego św. Trójcy w Chodlu, gdzie pozostaje aż do dziś.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.