Dąbrowa Tarnowska: synagoga

Monumentalna, choć na wpół zrujnowana synagoga.

Gmach został wzniesiony w 1868 roku, według projektu inżyniera Abrahama Goldsteina. Synagoga została zniszczona podczas działań wojennych podczas I wojny światowej. Dużym wysiłkiem odbudowana. W 1937 roku dokonano generalnego remontu, podczas którego dobudowano trzykondygnacyjny krużganek.

Podczas II wojny światowej Niemcy z początkiem okupacji urządzili w niej magazyn, czynny po wojnie jeszcze do 1970 roku. Po wojnie ocaleni Żydzi modlili się w przedsionku synagogi, a później w bocznej małej sali modlitewnej. W latach 60. postanowiono synagogę odremontować i przeznaczyć na obiekt kulturalny z salą zabawową w sali modlitw. Budynek po niezrealizowanym remoncie popadł w ruinę.

Jest to ogromna murowana budowla eklektyczna z elementami mauretańskimi. Zachowała się jedynie zewnętrzna dekoracja (trzy kondygnacje arkad pomiędzy narożnymi wieżyczkami, na wieżyczkach płaskorzeźby zwierząt - orła, lwa, koguta i inne), a we wnętrzu w wielu miejscach polichromie z obrazami miejsc biblijnych, miast, zwierząt, instrumentów muzycznych, znaków Zodiaku. Na suficie widnieje Lewiatan połykający własny ogon - symbol czasów mesjańskich. Według tradycji, autorami malowideł byli włoscy artyści.

Po stronie zachodniej znajduje się przedsionek, nad którym jest otwarta do wnętrza galeria dla kobiet. W fasadzie zachodniej znajdują się cztery masywne ceglane kolumny przechodzącą przez całą jej wysokość. Między nimi rozpięte galerie w trzech kondygnacjach. Fasadę flankują dwie kwadratowe wieżyczki.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.