Dziadkowice: kościół Świetej Trójcy

Pierwotny kościół drewniany p.w. Boga Wszechmogącego, Chwalebnej Matki Dziewicy Maryi, Wszystkich Świętych, św. Jakuba Starszego Apostoła i św. Floriana wzniesiony był w 1431 r. W 1526 r. zmiana wezwania na Trójcy Przenajświętszej, Wniebowzięcia NMP, św. Jakuba Starszego i Wszystkich Świętych.

Spalony podczas potopu szwedzkiego. Obecny kościół murowany został zbudowany w 1802 r. staraniem proboszcza ks. Józefa Krzyżanowskiego.

W ramach represji popowstaniowych po bitwie siemiatyckiej (1863) kościół w Dziadkowicach ze względu na podejrzenia o udzielanie pomocy powstańcom przez miejscowych duszpasterzy został przekazany parafii prawosławnej w sąsiednich Żurobicach.

W czasie I wojny światowej świątynia została zburzona aż do okien. Po odzyskaniu niepodległości zniszczony kościół został zwrócony katolikom.

Kościół jest barokowo-klasycystyczny, trzynawowy. Prezbiterium wydzielone we wnętrzu, zamknięte półkolistą absydą, po jego bokach w przedłużeniu naw bocznych, prostokątne, piętrowe pomieszczenia skarbca i zakrystii. Ołtarz główny klasycystyczny z początku XIX wieku, murowany, o czterech przyściennych kolumnach, w zwieńczeniu którego są rzeźby klęczących aniołów. W polu głównym obraz Trójcy Św.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.