Gdańsk: kościół Najświętszej Marii Panny

Świątynia, zwana potocznie kościołem Mariackim, jest największym ceglanym kościół świata, o wymiarach 105 m długości na 66 m szerokości.

Potężna wieża dzwonna ma 82 m wysokości i do dziś góruje nad gdańską Starówką. W dawnych czasach wieża ta organizowała życie miasta: wydzwaniano z niej południe, obserwowano bramy miejskie i kierowano ruchem w porcie.

Pierwsza świątynia murowana, będąca dziś zachodnim korpusem kościoła, powstała na mocy przywileju Wielkiego Mistrza Krzyżackiego, Rudolfa Koeniga, w latach 1343-1361.

Na przełomie XIV i XV wieku kościół przebudowano i znacznie powiększono według planów architekta miejskiego, Heinricha Ungeradina. Formę ostateczną świątynia przybrała dopiero w 159 lat od rozpoczęcia budowy. Wówczas to powstały nawy boczne oraz dekoracyjne sklepienia gwiaździste, jedne z najpiękniejszych w Polsce.

Wyposażenie kościoła jest imponujące, pomimo wielu wojen i grabieży. We wnętrzu znajdują się wspaniałe ołtarze gotyckie, renesansowe nagrobki i epitafia oraz pochodzące z kościoła św. Jana XVII-wieczna ambona i prospekt organowy.

Posadzka składa się z 512 płyt nagrobnych( kościół był odwiecznym miejscem pochówku wybitnych gdańszczan).

W czasach Reformacji kościół przejęli protestanci; tragicznie w dziejach kościoła zapisał się XX wiek, kiedy to w 1945 roku budowla została spalona, a zabytki rozproszone. Odbudowę zakończono w 10 lat po wojnie.

W 1987 roku świątynia uzyskała rangę konkatedry.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Gdańsk: ołtarz z Apoteozą Marii
• Gdańsk: figura Matki Bożej Pięknej
• Gdańsk: zegar astronomiczny
• Gdańsk: krucyfiks gotycki
• Gdańsk: legenda o powstaniu kaplicy Jakuba z Compostelii