Jabłeczna: monaster św. Onufrego

Według legendy miejsce zbudowania tego monasteru wybrał sam św. Onufry.

Początki klasztoru sięgają prawdopodobnie końca XV wieku. Na podstawie źródeł historycznych można sądzić, że istniał on już w 1498 roku. Taką datę ma najstarszy w monasterze Ewangeliarz Liturgiczny. Przyjmuje się, iż była to pierwsza księga pisana dla powstającego właśnie monasteru.

Szczególna rola przypadla klasztorowi po Unii Brzeskiej z 1596 r. Monaster nie przyjął unii i przez długi czas stał się prawdziwym bastionem prawosławia w okolicy, zmuszonym znosić liczne trudności i prześladowania. Np. w 1753 roku na monaster napadli mnisi uniccy - bazylianie z klasztoru w Białej Podlaskiej. Zrabowali wiele dokumentów i zbezcześcili świątynię.

Odrodzenie klasztoru nastąpiło w 2 poł XIX w. W tym czasie na miejsce starych drewnianych budynków wybudowano nową murowaną cerkiew, dzwonnicę i budynek dla mnichów, a całą posesję klasztorną ogrodzono. W późniejszych latach przy monasterze powstało w sumie pięć szkół, w których nauki pobierali też unici i rzymscy katolicy. Klasztor stał się wielkim ośrodkiem pielgrzymkowym.

II wojna Światowa spowodowała całkowitą ruinę tego miejsca. W 1942 r. Niemcy podpalili budynki i liczącą 400 lat bibliotekę klasztoru. Cerkiew cudem ocalała.

Czasy powojenne były dla wspólnoty wyjątkowo trudne. Od końca lat 70. obserwować jednak można ponowny rozkwit tego miejsca.

na podstawie serwisu Cerkiew.pl

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Jabłeczna: legenda o znalezieniu ikony