Jasna Góra: bazylika

Monumentalny (46 m długości, 21 m szerokości i 29 m wysokości) kościół pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, przylegający do kaplicy Matki Bożej. W 1906 roku otrzymał tytuł i przywileje bazyliki mniejszej.

Świątynia trójnawowa, wybudowana na początku XV wieku w stylu gotyckim, spłonęła w 1690 roku. Obecna bazylika jest dziełem sztuki barokowej, powstałym w latach 1692-1695 i 1706-1728. Sklepienie nawy głównej i prezbiterium pokrywają freski, które są dziełem Karola Dankwarta z końca XVII wieku. Ołtarz główny, przedstawiający wniebowzięcie Matki Bożej, jest wspaniałym dziełem późnobarokowym (1725-1728), wykonanym według projektu Jakuba Antoniego Buzziniego.

Do nawy bocznej po prawej stronie bazyliki przylegają trzy kaplice: św. Pawła, Pierwszego Pustelnika (zwana też kaplicą Denhoffów) oraz dwupoziomowa kaplica Serca Jezusowego (górna) i Świętych Relikwii (dolna), wszystkie z XVII wieku.

Do bazyliki wchodzi się przez XVIII-wieczną kruchtę pod wieżą, w której znajduje się kaplica św. Antoniego Padewskiego.

Na chórze, nad głównym wejściem z rzeźbionymi drzwiami z 1740 r., znajdują się organy posiadające 105 głosów, 4 klawiatury i dwa kontuary. Szafa organowa jest rekonstrukcją organów XVIII-wiecznych, same zaś organy pochodzą z 1956 roku.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Jasna Góra: wieża bazyliki