Jawor: Kościół p.w. Ducha Świętego, Kościół pokoju

To jeden z Kościołów Pokoju powstałych po Pokoju Westfalskim kończącym Wojnę Trzydziestoletnią (1618-1648). W ramach jego postanowień habsburski cesarz Ferdynand III przyznał śląskim luteranom prawo wybudowania trzech kościołów – w Jaworze, w Świdnicy i Głogowie. Nazwano je "Kościołami Pokoju". Musiały być usytuowane w odległości strzału armatniego od murów miejskich. Podstawą ich konstrukcji nie mogły być ani cegła ani kamień.

Poświęcenie kościoła w Jaworze odbyło się w czwartą niedzielę Adwentu 1655 r. W 1707 r. na mocy postanowień tzw. Traktatu Altransztackiego dobudowano wieżę (początkowo wieże przy „kościołach pokoju” były zakazane).

Kościół ma konstrukcję drewnianą. To jedna z największych drewnianych budowli sakralnych w Europie. Szkielet wypełnia zaprawa ze słomy, gliny i kawałków desek. Dach kryty jest gontami. Świątynia jest budowlą trójnawową, typu bazylikowego.

Wnętrze kościoła zdobi ok. 140 barwnych scen z Nowego i Starego Testamentu oraz wizerunki herbów i rodowych siedzib szlacheckich.

Na uwagę zasługuje barokowa ambona dłuta Matthäusa Knote z Legnicy.

Na terenie obecnego parku wokół kościoła pierwotnie znajdował się cmentarz ewangelicki. Zlikwidowano go w grudniu 1972 r. Jedyną pamiątką po nim są wmurowane w ściany świątyni renesansowe i barokowe epitafia.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.