kalendarz kościelny

(łac calendae pierwszy dzień miesiąca) wykaz stałych i ruchomych świąt, a także patronów dni nieświątecznych.

W średniowieczu ustaliły się dwa typy kalendarza: tzw. rubrycella, przeznaczona wyłącznie do użytku kościelnego (zawierała szczegółowe dane dotyczące obrzędów) i kalendarz powszechny przeznaczony dla wszystkich. Drugi typ rozwiniął się zwłaszcza po wynalezieniu druku.

Najstarszy drukowany kalendarz łaciński K. Straubego ukazał się w Polsce w 1474 r. W początkach XV w. pojawiły się polskie kalendarze. Przejęły one tradycje astrologicznego przepowiadania ważnych wydarzeń i zjawisk natury w nadchodzącym roku. Głównym ośrodkiem ich wydawania był Kraków.

W XVII w. dodawano do kalendarzy praktyczne informacje, np. porady gospodarskie, przez co stały się one popularną lekturą szlachty.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.