Koronowo: kościół Wniebowzięcia NMP

Kościół Wniebowzięcia NMP w Koronowie (powiat bydgoski, gmina Koronowo) zbudowany został w pierwszej połowie XIV w. Jest częścią pocysterskiego zespołu klasztornego.

Cystersi przybyli do Koronowa w 1288 r. (wówczas wieś nazywała się Smeysche) z Byszewa. Rok później, dzięki fundacji księcia pomorskiego Mszczuja II, zaczęła się budowa świątyni. Autorem projektu był zakonnik Theodricus.

Trójnawowa bazylika z transeptem i dwoma rzędami kaplic murowana była z cegły. Najpierw powstało prezbiterium, potem korpus nawowy i kaplice oraz zabudowania klasztorne. Na przełomie XVII/XVIII w. opat Ignacy Bernard Gniński przebudował kościół ze stylu gotyckiego na barokowy.

W drugiej połowie XIV w. świątynia spłonęła, a w 1411 została zniszczona przez Krzyżaków. Cystersi opuścili wtedy klasztor, za co zostali obłożeni klątwą.

W 1819 r. ówczesne władze pruskie skasowały zakon, a klasztor zamieniony został w więzienie (w okresie okupacji miejsce mordu Polaków), kościół zaś – w parafialny.

Barokowy wystrój pochodzi z czasów opata żnińskiego: ołtarz główny, stalle, dziesięć obrazów przedstawiających zdarzenia z życia klasztoru, chór muzyczny i ambona.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.