Kraków: synagoga Tempel

Synagoga Postępowa, czyli Tempel zbudowana została w latach 1860-62 według projektu Ignacego Hercoka. Do wybuchu II wojny światowej była to świątynia Żydów postępowych, tzn. skłaniających się ku asymilacji kulturowej.

Nabożeństwa w Templu odbywały się według zasad zreformowanej w XIX w. liturgii i bliższe były nabożeństwom w świątyniach chrześcijańskich niż nabożeństwom w tradycyjnych bożnicach.

Obok kantora i chóru w Templu wprowadzono cotygodniowe kazania wygłaszane przez kaznodziejów z wykształceniem akademickim. Najwybitniejszym z kaznodziejów tej świątyni był dr Ozjasz Thon (1870-1936).

W 1 połowie lat 90. XIX w. bożnicę przebudowano.

W wystroju wnętrza uwagę zwraca arka z marmuru karraryjskiego umieszczona w absydzie, dekoracja malarska i sztukatorska, a także witraże, wprowadzane sukcesywnie od 1894 r.

W okresie okupacji niemieckiej w Krakowie w Templu urządzono magazyn, a w nawie północnej stajnię dla koni. Tuż po zakończeniu II wojny światowej w bożnicy ponownie odbywały się nabożeństwa.

Obok Żydów postępowych, modlili się w niej również tradycjonaliści, w związku z czym do wnętrza modlitewni wprowadzono dzisiejszą bimę. W latach 1995-2000 synagoga została gruntownie odnowiona.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.