Królik Polski: kościół Narodzenia NMP i św. Wacława

Kościół Narodzenia NMP i św. Wacława w Króliku Polskim (pow. krośnieński) istniał już w XV wieku (pierwsza wzmianka pochodzi z 1469 r.).

Średniowieczny kościół został jednak zniszczony w 1624r. w czasie najazdu tatarskiego. Dwie dekady później udało się go odbudować, częściowo przekształcając - zakrystia była murowana z kamienia, a na piętrze posadowiono skarbiec.

Świątynia nabrała charakteru obronnego - wokół usypany został orbonny wał i kamienny mur (jego pozostałości można oglądać współcześnie).

Obecnie istniejący kościół ufundował w 1754 r. biskup przemyski Wacław Hieronim Sierakowski. Z poprzedniej świątyni zachowała się zakrystia.

W czasie II wojny światowej zniszczona została wieża kościelna.

Kościół znajduje się w centrum wsi, na pagórku. Na wschód od niego znajduje się grota Matki Boskiej z Lourdes, a u podnóża wzniesienia - pomnik ku czci ofiar II wojny światowej.

Światynia konstrukcji zrębowej, z wieżą o konstrukcji słupowo-ramowej. Na ścianach gont. Budowla orientowana, złożona z prezbiterium na rzucie prostokąta zamkniętego od wschodu trójbocznie i prostokątnej, szerszej nawy. Do niej dostawiona jest od zachodu wieża o rzucie niemal kwadratowym.

Na belce tęczowej znajduje się rzeźbiarska Grupa Pasji z połowy XIX stulecia. Wewnątrz świątyni kamienny XVII-wieczny portal z wyrytą w nadprożu datą "1647" oraz żelaznymi drzwiami i zamkiem i antabą.

Późnobarokowy ołtarz główny (druga połowa XVIII w.) z malowanym na desce obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem (1636 r.). Ołtarze boczne są przeniesione z cerkwi w Kamionce.

Do cennego wyposażenia należy też późnobarokowa kamienna chrzcielnica (1720 r.), ambona (1759 r.) i prospekt organowy (1756 r.).

W zakrystii znajduje się drewniana tablica konsekracyjna z 1756 r.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.