Leżajsk: Bazylika Zwiastowania NMP

Bazylika Zwiastowania NMP i klasztor bernardynów w Leżajsku to jeden z najcenniejszych zabytków architektury kościelnej z przełomu renesansu i baroku.

Obecną świątynię wzniesiono w latach 1618-28 z fundacji marszałka wielkiego koronnego Łukasza z Bnina Opalińskiego i jego żony Anny z Pileckich Opalińskiej. Mieli oni wyrazić w ten sposób wdzięczność za zwycięstwo odniesione w 1610 r. nad Stanisławem Stadnickim, zwanym „diabłem łańcuckim”. Budową świątyni kierował architekt włoskiego pochodzenia Antonio Pellaccini przy współpracy Szymona Sarockiego.

Według legendy w znalezieniu odpowiedniej lokalizacji i planu świątyni pomogły kępki rumianku, które pewnego dnia o świcie zauważono w lesie. Pojawienie się kwiecia w tym miejscu zostało odczytane jako cud.

W kościele znajduje się 19 ołtarzy bocznych z XVII-XVIII w.

Od wieków sławą cudownego cieszy się obraz Matki Bożej Pocieszenia

Wśród obrazów ołtarzowych na uwagę zasługują dzieła dwóch XVII-wiecznych malarzy bernardyńskich: Szymona Hermanowicza i Franciszka Lekszyckiego.

Szczególnie cenny jest obraz „Renesansowa Madonna” Hermanowicza, według grafiki Albrechta Dürera, znajdujący się w zakrystii (pierwsza połowa XVII w.) i obraz Zwiastowania NMP w ołtarzu głównym, wykonany przez Lekszyckiego.

Unikatową wartość mają również znajdujące się w bazylice stalle wykonane w latach 1642-48. Ich autorstwo przypisuje się Pawłowi z Bydgoszczy, a wśród ich budowniczych wymienia się dwóch braci zakonnych: Samuela z Warszawy i Hilarego z Poznania.

Jednym z bardziej wartościowych elementów wyposażenia są słynne organy. We wnętrzu Bazyliki organizowane są doroczne koncerty w ramach Festiwali Muzyki w Łańcucie, od 1992 roku w sezonie letnim również w ramach Międzynarodowych Festiwali Muzyki Organowej i Kameralnej.

Przy bazylice działa muzeum prowincji oo. bernardynów.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.