Łódź: kościół Podwyższenia św. Krzyża

reNeoromański, murowany kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Łodzi został wzniesiony w latach 1860-75. Autorem projektu był Franciszek Tournelle.

Parafię erygował 25 stycznia 1885 r., a kościół poświęcił 19 maja 1888 r. arcybiskup warszawski Wincenty Teofil Chościak Popiel. W dniu konsekracji w głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Justyna i św. Agnieszki.

Trójnawowa świątynia zbudowana jest na planie krzyża, z dwiema kaplicami, wieżą na frontonie, kruchtami od wschodu i zachodu oraz zakrystią za głównym ołtarzem. We wnętrzu znajduje się 6 ołtarzy.

Drewniany ołtarz główny jest darem Karola Scheiblera. Znajduje się w nim wizerunek Zbawiciela na krzyżu oraz figury Najświętszej Maryi Panny i św. Jana stojących pod krzyżem, po bokach zaś – figury św. Piotra i św. Pawła.

W ołtarzu bocznym w lewej nawie znajduje się obraz św. Justyna – dar Edwarda Herbsta. W prawej nawie znajduje się ołtarz boczny z obrazem św. Stanisława biskupa i męczennika oraz Chrystusa Miłosiernego.

Ołtarze w kaplicy św. Anny i kaplicy Matki Boskiej ufundowane zostały również przez Karola Scheiblera. W pierwszym znajdują się obrazy św. Anny i św. Karola, w drugim - statua NMP Niepokalanego Poczęcia i obraz św. Kunegundy. Ołtarz w kaplicy św. Antoniego posiada w nastawie figurę św. Antoniego.

W czasie okupacji z kościoła mogli korzystać wyłącznie niemieccy wierni – dzięki temu nie został zniszczony.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.