Lubaczów: kościół św. Stanisława

Neogotycki kościół św. Stanisława w Lubaczowie wzniesiony został w latach 1898-99 i rozbudowany w latach 1981-87. Znajduje się w nim koronowany przez Jana Pawła II obraz Matki Bożej Łaskawej .

Pierwszy kościół parafialny w Lubaczowie powstał w drugiej połowie XIV stulecia. Pierwszy dokument dotyczący parafii pochodzi z 30 grudnia 1388 r. Na mocy dokumentu fundacyjnego księcia Ziemowita, proboszcz, Piotr, otrzymał wieś Szczutków.

Do czasów obecnych w Lubaczowie stawianych było kilka drewnianych kościołów, które niszczyły kolejne napady Tatarów i Kozaków. Ostatni drewniany kościół wybudował bp W. H. Sierakowski.

W latach 1945-91 kościół pełnił funkcje prokatedry i był siedzibą arcybiskupa lwowskiego.

Obecna neoromańska świątynia jest trzynawowa, a jej prezbiterium stylizowane jest na gotyk. Wystrój pochodzi z końca XIX w. Z poprzedniego kościoła przeniesiono m.in. drewnianą polichromowaną rzeźbę Chrystusa na krzyżu z Matką Boską i św. Janem, obraz Matki Bożej i obraz św. Anny Samotrzeć.

W głównym ołtarzu znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Łaskawej z katedry lwowskiej. W ołtarzu bocznym umieszczone są relikwie bł. Jakuba. W pobliżu, w marmurowej niszy, znajduje się urna z sercem abpa Józefa Bilczewskiego.

Do kościoła św. Stanisława przylega konkatedra, wybudowana w latach 1981-87. Została poświęcona przez Jana Pawła II. W jej podziemiach znajdują się groby biskupów lubaczowskich i kard. Władysława Rubina.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.