Łukawiec: dawny kościół katolicki

Drewniany kościół Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) w Łukawcu zbudowany został w 1754 r.

Według legendy kościół został zakupiony i przeniesiony z Narola.

Świątynię wiele razy odnawiano. Podczas remontu w latach 1948-1950 zmieniono formę wieżyczki na sygnaturkę. Ostatni remont (w tym rozbudowa przedsionka) miał miejsce w latach 1974-1975.

Kościół wzniesiony jest z drewna w konstrukcji zrębowej. Ściany nawy i prezbiterium wzmocnione są pionowymi słupami, tzw. “lisicami”.

Więźba dachowa posiada konstrukcję jętkowo-stolcową.

Świątynia składa się z prostokątnej nawy, poprzedzonej kruchtą i węższego trójbocznie zamkniętego prezbiterium z dobudowaną od północy zakrystią.

Nawa i prezbiterium pokryte są dwuspadowym dachem o wspólnej kalenicy. Na przejściu miedzy nawą a prezbiterium osadzona została niska, czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę. Dachy pokryte są gontem.

Świątynia jest typowym przykładem skromnej budowli drewnianej, której forma kontynuuje w XVIII w. wykształcone jeszcze w średniowieczu rozwiązania.

Ważnym wydarzeniem w dziejach świątyni łukawieckiej było zainstalowanie w 1965r. w głównym ołtarzu cudownego obrazu Matki Boskiej Łaskawej Opiekunki Chorych, czczonego poprzednio w Tartakowie koło Sokala (pocz. XVII w.).

W 1991 r. papież Jan Paweł II podczas swojej wizyty w Lubaczowie dokonał koronacji obrazu.

Malowidło umieszczone jest w nowym kościele parafialnym – sanktuarium Matki Boskiej Łukawieckiej (Tartakowskiej).

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.