«powrót

Marcin Luter

Niemiecki reformator religijny, inicjator i teoretyk reformacji. Do nauki Lutra odwołuje się Kościół ewangelicko - augsburski, zwany potocznie Kościołem luterańskim.

Urodził się 10 listopada 1483 r. w Eisleben, gdzie zmarł 18 lutego 1546 r.

w 1505 r. po studiach na uniwersytecie w Erfurcie wstąpił do zakonu augustianów. W 1507  r. przyjął święcenia kapłańskie, w 1512 r. - uzyskał doktorat teologii. Od 1508 r. wykładał na uniwersytecie w Wittenberdze.

Tam właśnie 31 października 1517 r. ogłosił swoje słynne 95 tez krytykujących zainicjowaną przez papieża Leona X akcję sprzedaży odpustów, z której dochód miał być w znacznej części przeznaczony na budowę bazyliki św. Piotra. Ogłoszenie tez, które wg. utrwalonego przekazu Luter przybił na drzwiach kościoła zamkowego w Wittenberdze, uważa się za symboliczny początek reformacji.

Tezy, a także dalsza nauka Lutra, m.in. nawoływanie do gruntownej reformy Kościoła i  podkreślanie, że jedynym autorytetem dla chrześcijanina jest Pismo św., spotkały się z potępieniem papieskim w 1520 r. a następnie z klątwą i uchwałą sejmu wormackiego o banicji Lutra.

W latach 1521-22 przebywał on na dworze elektora saskiego Fryderyka Mądrego, gdzie pracował nad przekładem Nowego Testamentu na język niemiecki. Od 1522 r. rozpoczął pracę nad przekładem Starego Testamentu. W 1524 r. ożenił się z byłą zakonnicą, Katarzyną von Bora.

Jest autorem wielu prac teologicznych, polemicznych, pieśni i kazań. "Mały Katechizm", "Duży Katechizm" oraz "Artykuły Szmalkaldzkie" autorstwa Lutra należą do zbioru Ksiąg Wyznaniowych Kościoła ewangelicko - augskurskiego.

Inne ważne pisma Lutra to m.in. traktaty "O wolności chrześcijańskiej", "O niewolnej woli", czy też zbiór kazań "Postylla domowa"

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.