norbertanki

Powołaniem norbertanek jest kult Jezusa w Eucharystii, miłość do Niepokalanej i Kościoła oraz modlitwa i pokuta w intencji zbawienia dusz. Powołanie to realizują we wspólnotowym życiu kontemplacyjnym.

Do jedności wspólnoty prowadzi norbertanki szczególna miłość do Eucharystii i Maryi. Wzorem tej komunii jest dla nich pierwotny Kościół, a przede wszystkim Trójca Przenajświętsza i Święta Rodzina.

Kult Maryi Niepokalanej, który jest szczególnym rysem zakonu, był praktykowany na 7 wieków przed ogłoszeniem dogmatu o Niepokalanym Poczęciu.

Główne elementy duchowości norbertanek to: chwała i uwielbienie Boga, miłość do Jezusa-Eucharystii, miłość do Niepokalanej i Kościoła, gorliwość o zbawienie dusz w życiu modlitwy i pokuty. Jeśli istnieje potrzeba, podejmują służbę na zewnątrz klasztoru, np. pomagają w zakrystii w kościele, katechizują przedszkolaki itp.

Są najstarszym żeńskim zakonem w Polsce; ich pierwszy klasztor, w którym żyją do dziś, został ufundowany w Krakowie w 1162 r. Zakon założył św. Norbert von Gennep 1120 r. Na świecie jest ok. 400 norbertanek, w tym 33 Polki.

Pełna nazwa: Zakon Norbertański (OPraem).

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.