«powrót

Opole: kościół na Górce

Tradycja kościoła pw. Matki Boskiej Bolesnej i św. Wojciecha sięga czasów jego patrona, św. Wojciecha, który w Opolu – właśnie na wzniesieniu, owej „górce” - miał wygłaszać swoje płomienne kazania. Gdy do miasta dotarła wieść o jego męczeńskiej śmierci, wierni postanowili zbudować kościół, dziękując w ten sposób za świadectwo wiary.

Na początku wzniesiono kościółek drewniany. Dopiero ok. 1400 r. powstała nowa okazała budowla gotycka z cegły, z której do dziś przetrwały mury i prezbiterium z charakterystycznymi, łamanymi przyporami i ostrołukowymi oknami. Przez pięćset lat, od XIV do XIX wieku, był to kościół klasztorny dominikanów.

Często trawiły go pożary i najazdy m.in. Szwedów. Po zniszczeniach w 1762 roku odbudowano kościół w stylu barokowym z fasadą rokokową, by później w XX wieku, zmienić ten fronton na wczesnoromański, wraz z przebudową schodów przed głównym wejściem.

Kościół wielokrotnie zmieniał swe przeznaczenie – w czasie wojen napoleońskich był zaadoptowany na magazyn wojskowy, a później na lazaret. W 1811 roku przekazano klasztor komisji sekularyzacyjnej i oddzielono od kościoła.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także: