Oporów: kościół św. Marcina

Gotycki kościół św. Marcina w Oporowie powstał ok. 1450 r. w miejsce drewnianej świątyni z 1399 r.

Gotycki, murowany kościół zaczął rosnąć przed 1425 r. z inicjatywy wojewody łęczyckiego, Mikołaja Oporowskiego. Budowę dokończył jednak jego syn – Władysław Oporowski, późniejszy prymas Polski.

Jednonawowa, orientowana budowla wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta, z niewydzielonym prezbiterium i podziemną kryptą nakryta była drewnianym stropem.

Od strony zachodniej wybudowana była wieża, a od południowej – kruchta ze sterczynowym szczytem.

Elewacje zewnętrzne udekorowane zostały podobnie jak mury oporowskiego zamku. Można na nich zobaczyć m.in. romby z cegły zendrówki.

7 marca 1453 r. abp Władysław Oporowski duszpasterstwo parafialne w Oporowie przekazał paulinom , którzy zajmowali też pobliski klasztor.

Od strony wschodniej kościół był zwieńczony przypuszczalnie przez ozdobny szczyt, ale został on wyeliminowany w trakcie barokowej przebudowy świątyni (1740 r.). Z tego czasu pochodzą barokowe ołtarze, prawdopodobnie wykonane przez warszawskiego snycerza Bernarda Bernatowicza. Niestety – nie zachowały się w całości.

W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z XVII w. w srebrnych sukienkach z XVII i XVIII w. Nad nim wisi patron kościoła św. Marcin (1840 r.).

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.