podniesienie

Główna część mszy św, w której kapłan po wypowiedzeniu słów konsekracji podnosi Ciało i Krew Pańską, pokazując wiernym.

Zwyczaj wprowadzony w XIII w., utrwalony po reformie liturgicznej Soboru Trydenckiego (1563).

Motyw podniesienia pojawia się w średniowiecznych żywotach polskich świętych. Np. autor żywotu św. Kingi podkreśla, że wpatrywała się ona ze złami w oczach w Ciało Pańskie, gdy w momencie podniesienia biły dzwony wzywające wiernych do adoracji.

W okresie baroku w niektórych świątyniach w momencie podniesienia bębniły werble albo grano na kornecie.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.