Katedra świętych Apostołów Piotra i Pawła

Najstarsza świątynia katedralna w Polsce. Jej początki sięgają 968 roku, gdy do Poznania przybył biskup Jordan. Na otoczonej wodami Warty i Cybiny wyspie Ostrów Tumski wzniesiono wówczas pierwszą przedromańską katedrę. W miejscu tym w 966 roku odbył się Chrzest Polski.

Obecna gotycka świątynia stoi w miejscu dwóch poprzednich katedr: przedromańskiej i romańskiej. Wznoszono ją od połowy XIV wieku do początku XVI. Po 1728 roku przebudowano ją w stylu barokowym, a pod koniec XVIII stulecia – w stylu klasycystycznym. Po zniszczeniach wojennych w 1945 roku katedrę odbudowano, regotyzując nawy, prezbiterium i fasadę zachodnią.

Pod względem architektonicznym jest to trójnawowa bazylika z prezbiterium zakończonym ambitem i wieńcem kaplic wokół ambitu oraz naw bocznych.

W ołtarzu głównym znajduje się późnogotycki poliptyk z 1512 roku z rzeźbami Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem oraz św. Barbary i św. Katarzyny, a w prezbiterium – późnobarokowa ambona. W katedrze zachowały się fragmenty XVI-wiecznej polichromii i szereg nagrobków – m.in. biskupa Benedykta Izdbieńskiego autorstwa Jana Michałowicza z 1560 roku.

Katedra poznańska jest miejscem pochówku pierwszych władców Polski.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Poznań: Nekropolia Piastów
• Poznań: Złota Kaplica
• Poznań: Sanktuarium Krzyża Świętego
• Poznań: Poznański Chór Katedralny
• Poznań: Duszpasterstwo Młodych 20/30