Poznań: kościół Najświętszej Krwi Pana Jezusa

Maleńka barokowa świątynia, składająca się z kościoła górnego i dolnego, wzniesiona w latach 1702-1704 na gruzach kamienicy nieopodal Starego Rynku w Poznaniu.

Według średniowiecznego podania, w piwnicy domu w 1399 roku Żydzi mieli sprofanować trzy Hostie, wykradzione z pobliskiego kościoła dominikanów (obecnie jezuitów ). Gdy zaczęli je kłuć nożami, z Hostii wytrysnęła krew. Przerażeni wrzucili Hostie do studni. Te uniosły się jednak nad wodę. Profanatorzy zawinęli je w chustę i wynieśli za miasto. Próbowali zakopać je w mokradłach, ale Hostie ponownie uniosły się w powietrze. Mieszkańcy Poznania zaczęli domagać się, by miejsce profanacji Hostii upamiętnić świątynią.

Górny kościółek ozdobiony freskami franciszkanina Adama Swacha. Znajduje się tam również późnogotycka płaskorzeźba „Opłakiwanie Chrystusa” i ludowa figura z XVI wieku „Chrystus Frasobliwy”.

W dolnym kościele znajduje się sławna studzienka, artystycznie ocembrowana, do której miały być wrzucone zbezczeszczone Hostie.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.