«powrót

Praszka: sanktuarium NMP Kalwaryjskiej

Na „Makowym Wzgórzu” w miejscowości Praszka powstało sanktuarium nawiązujące do kościoła w Kalwarii Zebrzydowskiej. Szczególnym motywem budowy kościoła była pielgrzymka ojca świętego Jana Pawła II w 2002 roku. Wtedy odwiedził on Kalwarię Zebrzydowską i dokonał poświęcenia w tamtejszej bazylice wiernej kopii cudownego wizerunku Matki Bożej Kalwaryjskiej dla kościoła Najświętszej Maryi Panny Kalwaryjskiej w Praszce. Ojciec Święty powiedział wówczas: „Niech Matka Boża Kalwaryjska króluje także w Praszce. Módlcie się tam za mnie”.

Cudowny wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej znajduje się w prezbiterium sanktuarium. Obraz ten został wykonany przez kilka artystycznych pracowni pod kierunkiem znanego krakowskiego artysty malarza Jerzego Kumali. Dzieło to, jak i całe prezbiterium, stanowi fundację ks. Stanisława Gasińskiego. W miejscu tym, w marmurowej niszy, są umieszczone relikwie Świętego Krzyża – dar oo. bernardynów z Kalwarii Zebrzydowskiej. Boczny ołtarz sanktuarium na „Makowym Wzgórzu” poświęcony jest męczennikom II wojny światowej pochodzącym z ziemi wieluńskiej, których wyniósł do rangi błogosławionych papież Jan Paweł II. Nastawa ołtarza bocznego, poświeconego wspomnianym Męczennikom, jak i głównego, została wykonana z drewna dębowego przez górali, natomiast obrazy Jezusa i wspomnianych czterech Męczenników II wojny światowej namalował artysta malarz Jerzy Kumala z Krakowa. Jest to również fundacja ks. Stanisława Gasińskiego.

W praszkowskim sanktuarium znajduje się też odrębna kaplica Zmartwychwstania Pańskiego z ołtarzem Chrystusa Zmartwychwstałego. Został on wykonany przez artystę rzeźbiarza Krzysztofa Toczyńskiego z Lublina.

Wyrzeźbił on także w drewnie stacje Drogi Krzyżowej w kościele sanktuaryjnym.

Kaplica Zmartwychwstania Pańskiego nawiązuje do Ewangelii św. Jana (19,25), w której jest mowa o tym, że Matka Boża bolejąca stała pod krzyżem swojego Syna wiernie i do końca, mimo bolesnych doświadczeń nie wątpiła, wierzyła i ufała bezgranicznie Jezusowi.

Obok sanktuarium znajduje się kaplica Narodzenia Matki Bożej – Dom św. Anny. Została ona wybudowana i usytuowana w miejscu, gdzie przez cztery miesiące w 1988 r., od momentu erygowania parafii św. Rodziny w Praszce, sprawowana była Eucharystia. Kaplicę tę poświęcił 13 V 1955 r. ks. abp Stanisław Nowak.

Tradycja chrześcijańska przekazuje (Protoewangelia Jakuba), że dom narodzin Maryi znajdował się w pobliżu świątyni jerozolimskiej, przy sadzawce Owczej, zwanej po hebrajsku Betesda. Przy sanktuarium kalwaryjskim usytuowana jest w związku z tym owa Betesda – inaczej zwana „kaplicą aniołka”, a w środku niej studnia, której źródło znajduje się trzynaście metrów pod ziemią. Wierni kojarzą to z trzynastym dniem miesiąca, kiedy to od lat odprawiane są na “Makowym Wzgórzu” uroczyste nabożeństwa fatimskie z udziałem licznie zgromadzonych wiernych z różnych parafii. Kaplica aniołka, zwana zamiennie Betesdą, nawiązuje do wydarzenia ewangelicznego zawartego w Ewangelii św. Jana 5.1-8. Przy alei kard. Wyszyńskiego przed kościołem św. Rodziny znajduje się też wielki metalowy krzyż, rozmiarami dorównujący temu na Giewoncie. Architektonicznie nawiązując on do tatrzańskiego prawzoru, ale i współbrzmi z architekturą kościoła sanktuaryjnego, kalwaryjskiego i św. Rodziny. Krzyż ten ofiarowany jest zgodnie z sentencją „Zbawicielowi Świata – Chrystusowi Miłosiernemu i Jego Matce Miłosierdzia, Najświętszej Maryi Pannie Kalwaryjskiej ku uczczeniu 400-lecia istnienia Kalwarii Zebrzydowskiej – pierwszej polskiej Jerozolimy”

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także: