Przemyśl: archikatedra

Katedra Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu, wybudowana została w latach 1460-95 i odbudowana po pożarze w 1495 roku. W XVIII w. została przebudowana – dzisiaj stanowi mieszaninę stylu gotyckiego i barokowego.

Badania archeologiczne z1961 r wykazały, że tutejsza świątynia wybudowana została na miejscu XI-wiecznej świątyni – romańskiej rotundy z jedną absydą (średnica prawie 13 metrów).

Trzynawowa, gotycka świątynia w Przemyślu została przebudowana w XVIII w. – jej fasada nabrała charakteru barokowego (m.in. z balustradą z herbami rodziny Fredrów). W 1733 roku zawaliło się sklepienie nawy głównej, konieczna była odbudowa kościoła. Restauracja z lat 1833-1913 częściowo przywróciła katedrze gotycki charakter.

Do dziś z pierwotnego wyglądu świątyni zachowały się m.in. mury z przyporami i małymi basztami obronnymi, prezbiterium, gotyckie okna, żebrowania i sklepienia. W 1960 r. papież Jan XXIII nadał świątyni tytuł bazyliki mniejszej.

Dużym kultem okolicznej ludności cieszy się, pochodząca z końca XV stulecia statua Matki Bożej Jackowej. Figura trafiła do katedry w 1786 r. po kasacie klasztoru dominikanów i znajduje się w prawym bocznym ołtarzu.

W dobudowanej w XVI w. kaplicy Drohojowskich znajduje się barokowa, iluzjonistyczna polichromia, a w XVIII-wiecznej, barokowej eliptycznej kaplicy Fredrów, nagrobek bpa Aleksandra Fredry. W prezbiterium znajdują się witraże, m.in. według projektu J. Mehoffera.

Archikatedra Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu jest jednym z najcenniejszych i najstarszych zabytków miasta.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.