Puchły: cerkiew Opieki Matki Bożej

Zbudowana w latach 1913-19 jest już trzecią świątynią w tym miejscu. Powstanie pierwszej (w 1756 r.) wiąże się z ludową legendą o objawieniu w XVI w. cudownej ikony Matki Boskiej Opiekuńczej.

Na niewielkim wzgórzu, na którym stoi cerkiew, rosła niegdyś olbrzymia lipa. Pod nią w szałasie zamieszkał stary człowiek cierpiący na obrzęk nóg. Kiedy pewnego dnia modlił się żarliwie pod drzewem, zobaczył na jego wierzchołku obraz Matki Bożej. Wkrótce potem wyzdrowiał. Miejsce to zwano odtąd Puchły - od puchnąć. Ikona objawiła się wkrótce po raz drugi (na tej samej lipie) mieszkańcom wioski proszącym o obronę przed dziedzicem, który chciał zmusić ich do przejścia na grekokatolicyzm.

Z odrostów, które zostały po cudownej lipie, wyrosły po dwóch stuleciach potężne drzewa. Wraz z równie wielkimi dębami tworzą grupę 15 pomników przyrody.

Cerkiew ma konstrukcję zrębową, jest szalowana, na planie krzyża, z węższym ałtarem (prezbiterium) zamkniętym trójbocznie i dwoma prostokątnymi panomarkami (zakrystiami) po bokach, w cześci zachodniej pritwor (kruchta) zwieńczony dzwonnica, wejścia poprzedzone gankami.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.