Radomsko: klasztor oo. franciszkanów

Pierwszy kościół franciszkański w Radomsku ufundował Leszek Czarny, ale już na początku XIV w. budowla została zniszczona. Prezbiterium obecnej świątyni stanęło w 1328 r. dzięki Władysławowi Łokietkowi.

Jednak od połowy XV w. przez prawie całe stulecie franciszkanie rezydowali w Brzeźnicy, a kościół był opuszczony i zniszczony. Dopiero królowa Bona sprowadziła ich z powrotem i w 1534 r. ufundowała nawę świątyni. W 1641 r. Radomsko ponownie spłonęło i konieczna była przebudowa budowli.

Trzyskrzydłowy, kryty gontem budynek klasztorny powstawał w latach 1728-37. W tym samym czasie do kościoła dobudowana została wieża.

Kolejny pożar, z 8 września 1818 r. strawił dach. Gruntownie został wyremontowany dopiero pod koniec XX w. – gonty zastąpiła blacha miedziana.

W środku świątyni obowiązuje barok. Bogato zdobiony ołtarz główny powstał w XVII w. We wnęce umieszczono w nim XVIII-wieczną rzeźbę Chrystusa na krzyżu, pod którym znajdują się złote skały, symbolizujące Golgotę. Pod spodem stoi mensa sarkofagowa, na której stoi złocone tabernakulum. Z boku stoją naturalnej wielkości figury ewangelistów.

W narożnikach ołtarza znajdują się postaci św. Grzegorza Wielkiego i św. Augustyna, pomiędzy nimi srebrna gołębica otoczona aniołami, nad którą stoi rzeźba Boga Ojca.

Cztery boczne ołtarze pochodzą z XVIII wieku.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.