Sieniawa: kościół Wniebowzięcia NMP

Kościół parafialny Wniebowzięcia NMP w Sieniawie (pow. przeworski) zbudowany został w latach 1719-49 w stylu barokowym według projektu G. Spazzia pierwotnie dla zakonu dominikanów .

Zajął miejsce dawnej, drewnianej świątyni fundowanej przez Mikołaja Hieronima Sieniawskiego. Około 1754 roku do kościoła dobudowano klasztor dominikański.

W 1777 r. kościół spalił się. Do pożaru doszło na pogrzebie austriackiego żołnierza - gdy oddział wojskowy dał pożegnalną salwę, jeden z nabojów trafił w dach, od którego spłonęła cała świątynia.

Wkrótce kościół odbudowano. W 1778 roku austriacy skasowali klasztor, a zakonników przenieśli do Jarosławia. Świątynia zaczęła pełnić rolę parafialnej.

Podczas I wojny światowej zniszczeniu uległy dach i wnętrze kościoła parafialnego. Remont zakończył się w 1923 r. W roku 1952 wybudowany został ołtarz główny, a kilka lat później - ołtarze boczne.

Polichromia pochodzi z 1954 r. (wykonał ją Stanisław Jakubczyk).

W podziemiach świątyni mieści się rodowa krypta Czartoryskich.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.