Sieradz: kościół farny Wszystkich Świętych

Gotycki kościół farny Wszystkich Świętych w Sieradzu (powiat sieradzki, gmina Sieradz, diecezja włocławska) wzniesiony został około 1370 r. w czasach panowania Kazimierza Wielkiego.

Pierwszy drewniany kościół istniał w Sieradzu przypuszczalnie już w XI wieku. Pośrednim potwierdzeniem przypuszczeń jest bulla Innocentego II z 1136 r.

Właśnie w tej świątyni odbywały się pierwsze w Polsce synody biskupów w 1213 i 1233 r. Żywota dokonał w 1331 r., gdy spalili go Krzyżacy.

Obecna świątynia powstała około 1370 r. Budowano ją z cegły o układzie polskim, ale potem poddawała się wielokrotnym przeróbkom. Pierwsza poważniejsza konieczna była w połowie XVII wieku – 6 czerwca 1645 roku uderzył w nią piorun. Wtedy dobudowano do niej dwie boczne nawy. Kolejne renowacje odbywały się w latach 1755, 1779, 1835, 1858 i 1925-27.

Pięciokondygnacyjna wieża, podparta od zachodu potężnymi uskokowymi skarpami powstała w 1580 r. Po pożarze sieradzkiego zamku w 1593 r. przeniesiono do niej archiwum dawnego województwa sieradzkiego, a nim m.in. akta Trybunału Koronnego w Piotrkowie. Od 16 lipca 1993 r. codziennie w samo południe z wieży odtwarzany jest hejnał kolegiaty skomponowany przez Jana Rychyńskiego z Kutna na motywach muzyki Cypriana Bazylika.

Świątynia jest budowlą halową, a wielobocznie zamknięte prezbiterium ma szerokość równą nawie. W nawie głównej można podziwiać pierwotne sklepienie kolebkowe z lunetami o dekoracji stiukowej.

We wnętrzu znajduje się wiele gotyckich dzieł sztuki, m.in. obraz Trójcy Świętej z 1500 r., wykonana z drewna i polichromowana rzeźba „Chrzest w Jordanie” czy fragment XVI-wiecznego tryptyku.

W ołtarzu głównym znajdują się obrazy Wszystkich Świętych z XVIII w., Chrystusa z krzyżem i Wskrzeszenie Piotrowina z XVIII w. oraz kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej z 1939 r.

W części górnej ołtarza umieszczony jest herb województwa sieradzkiego. Jego historia sięga czasów Konrada Mazowieckiego lub jego syna Kazimierza, ojca Władysława Łokietka. Kazimierz odziedziczył po Konradzie mazowieckim księstwa: kujawskie, łęczyckie i sieradzkie. Dlatego na herbach tych ziem znajduje się identyczny motyw (pół lwa, pół orła z koroną nad głowami). Jedyną różnicą był kolor tarczy – kujawskie miało złotą, łęczyckie biało-czerwoną, a sieradzkie złoto-czerwoną.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.