Stargard Szczeciński: kościół farny NMP Królowej Świata

Budowę monumentalnej świątyni rozpoczęto na przełomie XIII i XIV wieku. Wzniesiona wówczas budowla była typową dla północnej Europy bezwieżową halą.

Około roku 1388 wybitny architekt średniowiecznego Pomorza, Henryk Brunsberg, przebudował kościół i tak powstało arcydzieło architektury- bazylika z obejściem wokół prezbiterium, wieńcem kaplic i nigdy nieukończoną dwuwieżową fasadą.

Nawa główna o sklepieniu gwiaździstym została podwyższona do wysokości 30 metrów.

Cechą charakterystyczną mistrza Henryka było zamiłowanie do plastycznego kształtowania ceglanych ścian - na fasadach bazyliki widzimy glazurowane kolorowe cegły, tworzące fryzy i nisze, gdzie niegdyś stały posągi. Bardzo dekoracyjne są też obramienia portali i okien.

Wnętrze jest niezwykle jasne, dzięki wielkim oknom oraz bielonym płaszczyznom ścian, oddzielonym od siebie wielobarwnymi łukami. Znajdowały się tu 64 ołtarze, ale do dzisiejszych czasów niewiele pozostało z tego pierwotnego wyposażenia.

Ołtarz główny pochodzi z 1663 r. Arcydziełem jest emanujące światłem prezbiterium oraz Kaplica Mariacka, ozdobiona na zewnętrznych ścianach miniaturowymi maskami twarzy.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.