św. Jadwiga

(1374-1399)

Była córką króla Węgier i Polski, Ludwika Andegaweńskiego i Elżbiety, księżniczki bośniackiej. Język polski znała od dziecka, bo obie jej babki były Polkami.

Przybyła do Polski jako 10-letnia dziewczynka i została koronowana na królową Polski. Dwa lata później poślubiła wielkiego księcia Litwy Władysława Jagiełłę. Zmarła w wieku zaledwie 25 lat na gorączkę połogową po urodzeniu córki Elżbiety.

Była bardzo zaangażowana w ewangelizację Litwy i Rusi (wyposażała kościoły, pomagała kształcić kapłanów), sprowadziła do Polski zakony karmelitów i benedyktynów , a przede wszystkim odnowiła Akademię Krakowską, zapisując jej w testamencie wszystkie klejnoty.

Relikwie królowej spoczywają na Wawelu przed czarnym krucyfiksem, przed którym – według tradycji - często się modliła.

Była pierwszą osobą kanonizowaną na ziemiach polskich – Jan Paweł II zatwierdził jej światowy kult na krakowskich Błoniach 8 czerwca 1997 r.

święto 17 lipca

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.