św. Otton z Bambergu

Otto urodził się ok. 1063 r. Ok. 1080 r. przybył do Polski jako kleryk, towarzysząc opatowi Henrykowi z Würzburga, późniejszemu biskupowi gnieźnieńskiemu.

W Gnieźnie Otto prowadził szkołę katedralną, a w 1088 brał udział w pertraktacjach dotyczących małżeństwa księcia Władysława I Hermana z czeską księżniczką Judytą. Po ich ślubie Otto został dworskim kapelanem księżnej.

Po powrocie do Niemiec był kapelanem i nadwornym kanclerzem cesarza Henryka IV. W 1102 został wyświęcony na biskupa Bambergu. Zakładał nowe opactwa i ośrodki klasztorne, dlatego nazywano go „ojcem klasztorów”.

W latach 1124-1125 z inicjatywy Bolesława III Krzywoustego biskup Otto wyruszył na misję chrystianizacyjną Pomorza Zachodniego w asyście duchownych niemieckich i polskiego oddziału zbrojnego. W Pyrzycach zorganizował pierwszy masowy chrzest Pomorzan, gdzie według legendy ochrzczonych zostało 7 tys. osób w 20 dni. Ochrzcił też mieszkańców Kamienia Pomorskiego i Szczecina, miasta Gardziec (Gartz), Lubinia i Wolina.

W trakcie pierwszej misji Otto założył 11 kościołów. Jednak tereny Pomorza Zachodniego pozostawały w znacznej części pogańskie, dlatego odbyła się druga wyprawa misyjna Ottona wiosną 1128 roku. Po jej zakończeniu powrócił do Bambergu.

Zmarł w 1139, a już w 1189 został kanonizowany przez papieża Klemensa III. Jego wspomnienie obchodzone jest w Kościele polskim 1 lipca. Jest patronem archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.