szkaplerz

(od łac. scapulare osłona pleców)

• część stroju zakonnego, noszona na habicie - szata złożona z dwóch płatów sukna z otworem na głowę. Po nałożeniu jeden płat spada na piersi, a drugi na plecy. Pierwotne służył jako ochrona habitu w czasie pracy.
• przedmiot dewocyjny, składający się z dwóch połączonych tasiemkami niewielkich kawałków materiału z wizerunkami świętych, z których jeden nosi się na plecach, a drugi na piersi.
  Taką formę przybrała pierwotna zakonna szata ofiarowana przez NMP karmelicie św. Szymonowi Stockowi jako znak szczególnych łask dla wiernych, którzy będą ją nosić i żyć wskazaną pobożnością.
• medalik szkaplerzny - oznacza to samo co szkaplerz z materiału, ale jest praktyczniejszy. Wprowadzony do użytku w 1910 r. przez papieża Piusa X. Przedstawia z jednej strony Pana Jezusa, a z drugiej NMP.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.