Tarnobrzeg: sanktuarium Matki Bożej Dzikowskiej

Kościół dominikański Wniebowzięcia NMP w Tarnobrzegu (pow. Tarnobrzeg, diecezja sandomierska) powstał w latach 1693-1706. Jednak w 1907 r. został całkowicie przebudowany w stylu neobarokowym.

W ołtarzu główny znajduje się cudowny obraz Świętej Rodziny z XVI w., koronowany w 1904 roku.

Obraz znajdował się pierwotnie w kaplicy zamku Tarnowskich w Dzikowie. 11 listopada 1675 r. biskup krakowski Andrzej Trzebnicki uznał malowidło za łaskami słynące. Właściciele ufundowali z tej okazji kościół i klasztor dominikański.

W 1678 r. obraz został uroczyście przeniesiony do wybudowanego właśnie, drewnianego kościoła. Jednak w 1703 r. świątynia i klasztor spłonęły.

Na szczęście już w 1693 r. – z powodu tłumów nawiedzających obraz – zaczęła się budowa kościoła i klasztoru z cegły.

Barokowa, jednonawowa świątynia, której prezbiteriumi i nawa główna pochodzą z czasów budowy. Z tamtego okresu zachowały się też ołtarze, ambona i klasztor.

W latach 1904-09 z fundacji głównie Polonii amerykańskiej, dobudowano dwie nawy boczne i kruchtę.

W 1927 r. złodzieje ukradli korony obrazu. Ponowna koronacja odbyła się w 1933 r. Korony zostały jednak skradzione ponownie – w 1959 r. Trzecia koronacja obrazu odbyła się w 1966 r. (koronował prymas Polski, kard. Stefan Wyszyński ).

Płótno przedstawia Matkę Bożą, św. Józefa i Dzieciątko.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.