Toruń: kościół św. Jakuba

Gotycki kościół św. Jakuba w Toruniu zbudowany został w pierwszej połowie XIV w. Uważany jest za perełkę Nowego Miasta.

Bazylikowa świątynia (z niższymi w stosunku do nawy głównej nawami bocznymi) ma specyficzną konstrukcję: ciężar sklepień nawy głównej przeniesiony jest za pomocą łuków odporowych na szkarpy naw bocznych. Po podwyższeniu naw bocznych (XV w.) oglądać można tylko jeden łuk odporowy (nad dachem zakrystii).

Na filarach i arkadach w części pod wieżą znajdują się polichromie z drugiej połowy XIV stulecia. W nawie południowej malowidło oparte na legendzie o św. Marii Magdalenie, w prezbiterium – na sklepieniach aniołowie, na ścianach zaś – postaci św. Jakuba i św. Filipa.

Na teren kościoła prowadzi gotycka brama z filarem i barokową figurą św. Jakuba.

Wewnątrz znajduje się część wyposażenia z rozebranego w XIX w. kościoła św. Mikołaja. Do najcenniejszych zabytków należą m.in. gotycki krzyż Czarnego Chrystusa Ukrzyżowanego (połowa XV w.), późnogotycka figura Madonny z Dzieciątkiem (koniec XV w.), gotycka figura Madonny z Dzieciątkiem (koniec XIV w.), gotycki krzyż Drzewo Życia z końca XIV wieku.

Barokowy ołtarz główny w prezbiterium pochodzi z 1731 r. Manierystyczne organy znalazły się w świątyni w 1611 r. Na prospekcie wyrzeźbione są herby m.in. Torunia i Królestwa Polskiego.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.