Warszawa: Sanktuarium św. Andrzeja Boboli

20 czerwca 1938 r. w Domu Pisarzy Towarzystwa Jezusowego przy ul. Rakowieckiej umieszczono relikwie św. Andrzeja Boboli.

Jeszcze przed powstaniem parafii, w 1952 r. przy jezuickim Domu Pisarzy utworzono duszpasterstwo akademickie.

Parafia erygowana została decyzją prymasa Stefana Wyszyńskiego 1 stycznia 1953 r. Przez 30 lat parafia funkcjonowała jednak bez świątyni. Władze nie wyrażały zgody na budowę.

Mimo to życie wspólnoty rozwijało się prężnie. W latach 60. powstało duszpasterstwo francuskojęzyczne. W 1978 r. powstała grupa Odnowy w Duchu Świętym "Maria".

Zgoda na rozpoczęcie budowy światyni wydana została w 1980 r. W 1981 r. przy Sanktuarium ustawiono krzyż przewieziony z fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu. Krzyż ten zagrożony był zniszczeniem po ogłoszeniu stanu wojennego.

Budowę sanktuarium zakończono w 1989 r. W tym samym roku przeniesiono do niego relikwie świętego, który w 1992 r. ustanowiony został patronem dla metropolii warszawskiej.

16 maja 2002 r. św. Andrzej Bobola został uroczyście ogłoszony patronem Polski.

Przy parafii powstaje bardzo wiele inicjatyw, działa szereg duszpasterstw i wspólnot

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zobacz także:

• Duszpasterstwa i wspólnoty przy parafii św. Andrzeja Boboli