Warszawa: Świątynia Opatrzności Bożej

Kościół w kształcie rotundy, zwieńczony kopułą i ustawiony na przecięciu czterech dróg symbolizujących drogi Polski do niepodległości - tak będzie wyglądała Świątynia Świętej Opatrzności Bożej, która stanie na Polach Wilanowskich.

Idea wybudowania świątyni narodziła się ponad 200 lat temu i powracała kilkakrotnie w dziejach Polski, jednak zawsze w jej realizacji przeszkadzały wypadki historyczne. Wielkim orędownikiem tej sprawy jest Prymas Polski kard. Józef Glemp. W 1998 r. Sejm podjął uchwałę o rozpoczęciu budowy. Świątynia ma być wotum dziękczynienia za Konstytucję 3 maja, odzyskanie niepodległości w 1918 r., za wolność wywalczoną w 1989 r., a także za pontyfikat Jana Pawła II. Prymas ostatecznie wybrał do realizacji projekt Wojciecha i Lecha Szymborskich z zespołem.

Świątynia zaprojektowana na planie krzyża greckiego, z czterema wejściami, zwieńczona kopułą z krzyżem może przypominać pierwszy, XVIII-wieczny projekt Jakuba Kubickiego.

W pierwszym konkursie na Świątynię Świętej Opatrzności Bożej zwyciężył "ekologiczny" projekt Marka Budzyńskiego, który jednak wzbudził powszechne kontrowersje - głównie jako mało sakralny.

W projekcie przeznaczonym do realizacji świątynia to jednoprzestrzenne wnętrze na 1500 miejsc siedzących. Jednak wokół ołtarza staną filary, które oddzielą centralną nawę główną od pierścienia nawy bocznej. Na osi ołtarza znajdzie się główne wejście do kościoła, a z drugiej strony - krzyż wiszący na tle ażurowej konstrukcji. Nad wejściem głównym została zaprojektowana rozeta symbolizująca Bożą Opatrzność. Posadzka prezbiterium będzie nieco podniesiona. Po lewej stronie ołtarza stanie ambona. Po prawej przygotowano miejsce na fotel Prymasa Polski, a w pierwszym rzędzie ławek dla dostojników państwowych - lożę prezydencką. Codzienne Msze św. będą odprawiane w Kaplicy Najświętszej Maryi Panny, umieszczonej po lewej stronie ołtarza. Świątynia będzie miała jeszcze dwie kaplice, do których można będzie wchodzić zarówno z zewnątrz, jak i od wewnątrz: kaplicę chrztu i kaplicę Najświętszego Sakramentu, gdzie znajdą się także konfesjonały. W projekcie Szymborskich ciekawym pomysłem było umieszczenie Muzeum Jana Pawła II nad okrągłą nawą boczną. Do muzeum będą prowadziły schody i windy z zewnątrz.Świątynia Opatrzności będzie miała wysokość 67 m. Obok niej stanie jeszcze wyższa (ponad 70 m) wieża ze szkła i betonu, wybudowana nad Instytutem Jednania. U podstawy wieży zlokalizowano Kaplicę Świętych Polskich. Urbanistyczną podstawą całego zespołu budynków składających się na kompleks Świątyni Opatrzności Bożej są cztery Drogi: Walki, Kultury, Cierpienia i Modlitwy. Zaczynają się one łukami-bramami przy wejściu na teren kościołami, zwieńczonymi figurami Mojżesza, Chrystusa Zmartwychwstałego, Matki Bożej i Świętego Piotra. Następnie Drogi przechodzą wzdłuż budynków hospicjum, Instytutu Odrodzenia i Instytutu Jednania, wyznaczając jednocześnie kształt Dziedzińców: Ojczyzny, Ludu Bożego, Życia i Kultury. Cztery Drogi dochodzą do budynku Świątyni, gdzie kończą się portalami.

Wierni będą wchodzić do kościoła po monumentalnych schodach. Wokół świątyni staną trzy Instytuty.

Instytut Odrodzenia z amfiteatrem został zaprojektowany z myślą o spotkaniach młodzieży.

W Instytucie Życia znajdą się instytucje charytatywne, hospicjum dla ok. 30 osób, stacja krwiodawstwa. Natomiast Instytut Jednania znajdzie się w budynku, którego frontowa fasada będzie kolumnadą.

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.